31 december

Mja, laten we onze laatste berichtje maar in het Nederlands doen.

Eigenlijk heb ik niets bijzonders te vermelden. Was het een geslaagde jaar? In sommige opzichten wel, anderen weer niet, soms kom je vooruit en soms blijf je gewoon op je plekje tellen.. Met z'n ins en outs, leuke en vervelende ervaringen... Stukjes in Izmir, Berlijn, Brussel, Amsterdam.. En altijd Istanbul in mijn gedachten..

Maar goed, ik zal t maar kort houden, al met al was het te doen..
Mja, vaarwe twee duizend zeven en welkom twee duizend acht :)

Küçüğüm..

Küçüğüm, daha çok küçüğüm, bu yüzden bütün hatalarım
Övünmem bu yüzden, bu yüzden kendimi özel, önemli zannetmem
Küçüğüm, daha çok küçügüm, bu yüzden bütün saçmalamam
Yenilmem bu yüzden, bu yüzden kendime hala güvensizliğim

Ne kadar az yol almişim, ne kadar az, yolun başındaymışım meğer
Elimde yalandan, kocaman, rengarenk, geçici, oyuncak zaferler
Ne kadar az yol almişim, ne kadar az, yolun başındaymışım meğer
Elimde yalandan, kocaman, rengarenk, geçici, oyuncak zaferler

Küçüğüm, daha çok küçüğüm, bu yüzden bütün korkularım
Gururum bu yüzden, bu yüzden çocuk gibi korunmasızlığım
Küçüğüm, daha çok küçüğüm, bu yüzden sonsuz endişem
Savunmam bu yüzden, bu yüzden bir kuçuk iz bırakmak için didinmem

Ne kadar az yol almışım, ne kadar az, yolun başındaymışım meğer
Elimde yalandan, kocaman, rengarenk, geçici, oyuncak zaferler
Ne kadar az yol almışım, ne kadar az, yolun başındaymışım meğer
Elimde yalandan, kocaman, rengarenk, geçici, oyuncak zaferler

Küçüğüm, daha çok küçüğüm...

Tatil Donusu..

.. ve cok yorgun :Pp

Gezi bir yana, Didim'e ulasmak zaten basli baslina bir maceraydi :P

Biletleri cagimizin teknoloji harikasi sayesinde biletleri ve oteli internet uzerinden ayarlayabildim. Oyle bir ayarlamisim ki, bir gunde 4 ulkenin topragina basma serefine nail olduk :D

Ucak Bruksel havaalanindan kalkip, Munih garinda ucak degistirdikten sonra, seferine Izmir'e dogru devam ettirdi.

'Ya birde yeni kurallar var, Bruksel havalanina ilk gidisimdi. Ic kismi mimari acidan insana bir sure kasvetli bir hava yarattiktan sonra, son guvenlik kontrolunden gecip, kendi bolune gectiginiz yerde, epey havadar bir dekorasyona sahipti, Genis bekleme salonlari, yuruyen yurumebandlari (oyle mi derler?) vesaire.



Izmir'in havaalinada ilk defa iniyorduk. Havaalanina giris ve cikislar cok farkli bir deneyim oluyor. Ne hikmetse, valizini aldiktan sonra insan kendini birden sokak ortasinda hissediyor gibi oluyor, oysa gidisler daha enteresan olaylarla suslu. Ne gibi mi? Belcika'da Business class check'in yaptik, e-ticket olayi oldugu icin. Izmir'de kagidimizin altinda yine Business check-in yapmamiz gerektigi halde, bize normal insan muamelesi yaptilar ya.. Anlamadim :P

Ha ustelik donuste birde saatler geri alinmasin mi, sabahin kor vaktinde, saat 4muydu 5 miydi neydi, birde bir saat erkenden varmisiz. Ne guzel bir saat fazladan uyurduk bilseydik : P

Giderken sevgili babam bizi birakmisti arabayla, ama donusu tren sayesinde, International InterCity sayesinde tamamladik. Bruksel'in garlari cok bakimsiz. Buradan yetkililere duyurulur :D havalaninin en alt katina tren yolu dosemisler, 3- 3,50 euro karsiliginda Bruksel merkezine gidebiliyorsunuz, ama gordugum bir reklamda taksi ilede merkeze gidebilme sansiniz var, sadece 59 eurocuk odemeniz gerekiyor o kadar :Pp

Ne diyordum ben? Ha evet, Izmir, Didim, Soke, Akbuk ve Aybik izlenimlerimi daha sonra klavyeye alacagim.

Bizim Shecky ucakta seker yerken :P

Sadece bir yudum sevgi

Ertelenmiş bir sevgi borçlusun bana hayat,
Sımsıcak kavuşmalar borçlusun...
Hiç bir zaman karşı çıkmadım sana.
Yürekleri sararmış insanların içinde yaşadığım acılar var,
Ve onlar kadar varoldum.
Yaşayamadığım acıları da yaşatacaksın ,
Biliyorum zamanı geldiğinde,
Ama yinede yalnızlığımla yaşıyorum seni...
İşte senin farkında olmadan yarattığın eserim ben.
Karşındayım.

Desem ki terk edip gidiyorum sende ki yaşanmışlıkları,
Umursamaz mısın acaba?
Zaten hep itilmiş duyguların gölgesinde yaşanıyor aşk acısı.
İnsan önce beyninde haykırıyor sevgi sözcüklerini,
Sonra... sonrası yok.

Hep içinde tutuyor bir ömür boyu...
Anlasana ertelenmiş bir sevgi borçlusun bana hayat.
Denizi mavi olarak görmüştüm ilk kez,
bulutları ise beyaz olarak hatırlıyorum hala.
Öptüğüm ilk kişi kayıtlardan silindi,
Utanarak dokunduğum ilk el ise hala kayıp.
Sorgulayamadığım sadece çocukluğum kaldı,
Bir de masumca seven yüreğim ve gecenin
Karanlığı kaldı ellerimin arasında.
Diğer tüm değerler ise kayıp gitti ellerimin arasından...
Şimdi ise hiçbirşeyim yok..

Bana inat tüm yaşattıkların hep şahitsiz,
Hep suğuk,hep buruk gülüşmelerde kaldı.
Tüm geçmişime inat,
Tüm bu satırlara inat,sakın unuttum sanma....
Ertelenmiş bir sevgi borçlusun bana hayat,
Sadece bir yudum sevgi...

Iyi Bayramlar

Ramazan Bayraminiz Mubarek olsun!

Sub Rosa

3-13 Ekim arasi burada Ulusal Cocukkitaplari Haftasi kutlamasi var, yani Kinderboekenweek. Her sene bir tema seciliyor, bu sene "Sub Rosa, sirlarla dolu kitaplar" olarak secilmis. Sub rosa latincede "gulun altinda" anlamina gelmektedir. Eski Misirda firavun Horus'un simgesi olan gul, Yunan ve Romalilarin hirogrifleri yanlis tercumesi yuzunden Horus "sessizlik tanrisi" olarak, yani Harpocrates ismini almistir. Neyse simdi tarihi karistirmayalim :Pp

Kisacasi gizli sakli diyelim biz buna. Bircok kutuphanede bu hafta etkinlikler duzenlenmekte. Bu haftanin pazar gunu (dun, yani 7 ekim) ise ana binada, yani buyuk kutuphanede Kinderboekenfeest, yani eglencesini kutladik. Cocuk gosterileri, orkestralar, kitap figurleri, cocuk programi sunuculari ve workshoplar. Ha iste o son bolumde beni gorevlendiridler. Cocuk muzesinden (Het Van Kinderenmuseum) katilan bir bayan ile farkli farkli sirlarla dolu sanateserleri urettik dun.

Bize 3. katta ki kocaman okuma masasi dustu, ozel bir plastik ambalajla onu guzelce sarip sarmaladik. Bu paketleme islemi yaklasik 1 saat surdu sayilir. Koca kartonu simetrik bir sekilde koymak istedigimizden o da. Hani sadece pratikligi degil, gozede hitap etmeliydi :P

Workshop 4 bolumden olusuyordu. Hepside Sub Rosa, yani o gizlilik temasini iceriyordu. Benim basinda bulundugum bolumde cocuklar kartondan kutu yapip icine sir sakliyorlardi. Aynali ve disinida ozel kitilerle susleyip, boyuyorlardi.

Baska bir bolumde camurdan "fluistersteen" yapiliyordu, yani "fısıldama taşı". Bir parca camura bicim verdikten sonra, icini hafifcene oyup, sirlarini oraya fisildadiktan sonra ozel bir tasla kapatiyorlardi sirlarini. Hani olaki tas yerinden oynayip cikarsa, sirda oyle ucup gidiyordu.

Masanin diger bir ucundaysa sir dolu mektuplar yaziliyordu. Limon suyu ile yazilip, sonra kurumasini bekliyorlar.. ve ayni eski mektuplar gibi muhurleniyor. O tarafla pek ilgilenmeye vaktimiz olmadigi icin.



Su 3 tatli kizda ilk gelen cocuklarimizin arasindaydi. "Zeesterren" isimli cocuk korosundan. Boya yapacagiz diye bircok cocuk kollarini mahfetti, ama ust bas batirmadan da cocuklarin gelisimi olmaz ki :Pp Benim bile ellerim boyadan gorunmuyordu :D Neyse ki firca yikama bahanesiyle surekli yikama firsatim oluyordu :)

hüzün ki...

hüzün ki en çok yakışandır bize
belki de en çok anladığımız

biz ki sessiz ve yağız
bir yazın yumağını çözerek
ve ölümü bir kepenek gibi örtüp üstümüze
ovayı köpürte köpürte akan küheylan
ve günleri hoyrat bir mahmuz
ya da atlastan bir çarkıfelek
gibi döndüre döndüre
bir mapustan bir mapusa yollandığımız

biz, ey sürgünlerin nazım'ı derken
tutkulu, sevecen ve yalnız
gerek acının teleğinden ve gerek
lacivert gergefinde gecelerin
şiiri bir kuş gibi örerek
halkımız, gülün sesini savurup
bir türkünün kekiğinden tüterken
der ki, böyle yazılır sevdamız

hüzün ki en çok yakışandır bize
belki de en çok anladığımız

Hilmi Yavuz

Istanbul'da

Yol kenarında oynayan çocuklar gibi

Topum kaçtı bugün yola
Evin önünde sulanmayan çiçekler gibi
Başım düştü saksıma

İstanbulda kimim var, kimin için bu toz duman
İstanbulda neyim var, ne kaldı ki kalabalıktan

Kaçamayıp da saklanan kedicikler gibi
Sığındım senin sıcaklığına
Sevemiyorsan istanbulu benim gibi
Kaçalım yine bozkırlara

İstanbulda kimim var, kimin için bu toz duman
İstanbulda neyim var, ne kaldı ki kalabalıktan

Yere düşünce kırılmayan bir oyuncak gibi
Alıştım ben yuvarlanmaya

İstanbulda ne kaldı ki...


Pinhani

Buralar - 1 -

Merhabalar efendim,

Kaldigim, gordugum ve gezdigim yerleri sizinle paylasmak istedim, zaten yavas yavas picassa'da bir album olusturmaya baslamayi dusunuyorum, bakalim artik..

Buralar nereler? Neler var buralarda? Hep birlikte gezip ogrenelim :Pp



Rotterdam'in kubus evleri



Merkezde bulunan Blaak meydaninda ki kutuphanenin hemen arkasinda bu ilginc evler 1982 ve 1984 yillari arasinda yapilmistir. Ustelik bir tanesi halka acik, merak edenler icin gezilebilir durumdaymis ama oraya ugradigimiz gun cok yorgun oldugumuzdan, bir sonraki sefere kaldi artik. To be continued :P



Den Haag, Binnenhof,
Hollanda politikasinin kalbinin attigi mekan. Ilk bina 1200'lu yillarda yapilmis. Basbakan ve milletvekillerinin bulundugu bina. Zaten her ne kadar Amsterdam baskent olsa da, politika Den Haag'dan yonetildigi icin, hak, hukuk, kanun, yasa buradan cikmakta. Kompleksin ic mekanindanda ozel gunler haric gezmesi serbest. Alisveris merkezinden cikip, Buitenhof taragindan girdiginizde, ic mekandan sonra baska bir meydana, 't Pleintje'ya cikiyorsunuz.



Lange Voorhout, Den Haag
Sehirin en eski ve bilindik sokaklarindan biridir. Amerikan ve Ingiliz konsolosluklari burada bulunmaktadir. Caddenin karaktiristik ozelligi ise ihlamur agaclaridir. Her sene ilkbahardan sonbahara kadar sokak sergisi (scuplture) olarak ihlamurlar altinda sergilenmektedir. Bu senede Avustralya'dan farkli sanat eserleri sergilenmektedir. Bizim Shecky'de maymunlarin onunde poz vermis baksaniza :P



"Ayni Kalabilmem Icin, Degismem Gerek"
Rotterdam, Willem de Koning sanat akademisi binasinin ustunde bulunan yazi

Baska resimler icin ---> TIKLA

Yol..

Bisikletle işe giderken karşılaştığım bazı manzaralar...

TIKLA

Resimlerin devamı...

İşte Sevgi...

Size mutluluğun resmini çizmek istedim...

Meyve Sepeti - Furuba

Birisi her zaman hisleriyle birini idealleştirebilir.
Yine de... Benim için o ilkbahardı.
Sanki karanlık, kapalı Sohma ailesinde karlar eriyor gibiydi.
O taze ve temiz ilkbahardı. Kaçınılmazmış gibi âşık oldum.

Hayatımda ilk defa bağışlanmış gibi hissettim kendimi.
Aynı ilkbahar esintisiyle buzlu karın eriyip yok olması gibi.

Gözyaşları dinmek bilmiyordu. Bir rüyanın içindeydim.
Sanki senelerin mutluluğu bir anda gelmişcesine gülümsüyordum.

****
Bundan sonra iyi olacaksın. Acı çekmeyeceksin artık.
Umarım bir gün seni mutlu edecek birisini bulursun.
Sana sadece dua edebilirim. Seni koruyamadığım için üzgünüm.

Asla erimeyecek olan karın içinde yaşamaya devam ediyorum.
Seninle yaşadığım rüya hiçbir zaman erimesin diye.

~~~~~~~~~~~~~~

Benim düşüncem farklı... Ben hatıramı sonuna kadar muhafaza edip, yaşamıma devam etmek isterdim. Çünkü yaşadığım ne kadar hüzünlü bir hatıra olsa da... Yaşadığım hatıra beni acıtsa da, yaşadığım hatırayı unutmayı çok istesem de... Hatıramdan kaçmadan sonsuza kadar onu taşıyabilirsem eğer...

Bir gün hatıralarda unutulan kişi olmayı istemem.
Çünkü unutmak istediğin bir şeyi yaşamak
istemediğine inanmak istiyorum.

***
Ben de! Ben de inanıyorum! Nasıl bir hatıra olursa olsun inandığım sürece, o hatırayı kalbimde taşımak istiyorum. Çünkü unutmak istediğin bir şeyi yaşamak istemediğine inanmak istiyorum. Bir gün hatıralarda unutulan kişi olmayı istemem.

~~~~~~~~~~~~~~

Korkman, benim gerçek şeklimi gördüğünün kanıtıdır.
Annem beni hep sevgi sözcükleriyle kandırır, beni görmezdi.
Onunla birlikte düşünüp, birlikte kaygılanmak istemiştim.
Korkabilirsin.
Bu nahoş halimi sevmesen bile, birlikte yaşamaya devam edelim.

Çok aptalca, değil mi??
Hiç kimse...
Hiç kimse bana bunları söylemedi...
Oysa hep bunu istemiştim. Tohru...
Sen neden...

Neden her zaman sen en çok duymak istediğim şeyleri söylüyorsun?
Neden senin gibi birisi yanı başımda benimle ağlıyor?

Fruits Basket
http://www.imdb.com/title/tt0328738/

Zor Günler

Benden önce söylenmiş sözlerin haklılığına
Kizdığım oldu zamanında ama inandığımda
Ömrümde her şarki başka bi kapi açti
Bu sarkinin ardinda sen
Bu kapinin ardindaysa benden önce söylenmiş sözler vardi

Çok zor günler geçirdim vaktiyle
Alemde savaşlar çirpinişlar nihayetinde
Asik olmak kismetmis yar, sana..
Asik olmak kismetmis yar..

Seçtiğimiz hayatlar mi bunlar? seçtiklerimiz mi ?
Bunca yokluk, bunca kiriklik, bunca aci
Seçtiklerimiz evet !
Hayat bu sevgilim çoktan seçmeli
Senin askinsa bi dönem ödevi


Bir gece cikip gelsen olmezsin yar
Ölümlerden ölüm beğen gelmezsen yar
Bir aksam çikip gelsen ölmezsin yar
Ölümlerden ölüm beğen öleceğim yar

Bir şarkı tuttum sevgilim bir kapı açtım ikimize
İkimiz çokmuşuz meğer bu resme
Kapatmadan bu kapıyı yinede
Bu yaralar bereler sanadır bileler ...

Bu yaralar bereler sanadir bileler
Göreler askimi
Sahidim gök kubbe
Asigim bekletme

Çok canım yanıyordu gördüklerimden ve göreceklerimden
Benim kanayan dizlerim yoktu hayatta bi tek
Benim de kanattıklarım vardı elbet
Ezdigim kumlar ve geçtigim yollar hala gölgeni taşıyorlar
Hani demiştim ya en başında
Ne ayrılıklar ne aşklar ne başlangıçlar diye
Yani demem o ki çok zor günler geçirdim vaktiyle

Çok zor günler geçirdim vakiyle kalbimde
Firari endiseler nihayetinde
Asik olmak çok zormus yar sana
Asik olmak çok zormus yar

Bir gece çikip gelsen ölmezsin yar
Ölümlerden ölüm begen gelmezsen yar
Ölecegim yar
Bu şarkı sadece benimdi sevgilim
Ve ben büyük bahçeler istemiştim ikimize
Yazmışsın ya 'onu sevebilecegimi düşünmüştüm' diye
İşte o günden beri belkide bu yüzden sadece
Bu yaralar bereler sanaydı aşkı bileler
Göreler aşkımı şahidim gök kubbe

İclal Aydın

öylesine..

Adil bir hayat,
Küçük bir söz oyunuydu yanlızca onun için;
Ağlasada, gülsede hepsi aynı
Küçük bir kalp, ruhun derinlerinde bağlı.

Kıyafetlerin düğmeleri, Islak ellerin sezdirir o direnişleri,
Dikkat et kalbin seni aldatmasın,
Güzel ya da yakışıklı ama içinde neler gizli...

Keşke burada da yağmur yağsa.
Beş dakika hem en uzun zaman,
hemde en kısa zamandır derler;
istersin geçer, istemezsin geçmez.

Aşık olmak keder verir ama kederin nanesi yerindedir.

Sadece gülümse, içinde ki acılara rağmen gülümse;
bırak ölsün düşmanın ya da dostun,
sevginin ya da sevgisizliğin içine attığı kederler.

Onu engellemek için koydun o taşları ama taşları
koyduğun yerin kalbin olduğunu nereden bilebilirdin ki?
Taşlar acıttı, yüreğini dağladı ve bir an sonra ağladın;
göz yaşlarına boğdun o ıssız yüreğini; yanlız,
sevgisiz ama sevgi arayışında ki yüreğini.

Bırak yanlız kalsın, ağlasın doyuncaya;
çünkü sevgidir onu ağlatan, belki bulamadığı,
belki de bulmak için yalvardığı...

Hayatın verilerini kaydetse, belki unutmazdı sevdiğini.
Kaydetmedi, bak unuttu sevdiğini.
Unutmak sözde bir eylemse, unutulmak nedir?
Bu soru direk sanaydı :)

Yanlızlığın ta kendisi.
Belki de kopan bir fırtınanın içinden çıkan yanlızlığın kardeşi
ama şurası kesin ki terk etmektir onun adı.

Sıkmıyorum değil mi. Sadece içimde ki duygusal yan alevlendi.


Kızlara ağlamak çok yakışıyor diyorsun
erkekler ağlamaz mı yani
ben ağlamak istiyorum :Pp


(Gorath'dan gevezelikler :-)

Üzüntüyü Birak...

Yasamaya bak...
(kitaptan altini karaladiklarim..)

---Gemi kaptani gibi köprüye çikin, dügmeye basin ve gecmisin demir kapilarinin kapandigini, dünleringeride kaldigini duyun. Bir baska dügmeye basarak gelecegin, dogmamisyarinlarin önüne bir perde çekin. Böylece BUGüN guvenlikte olursunuz. Gecmisin kapilarini kapatin, onu gömün gitsin. Aptallari olumun tozlu yollarina surukleyen dunlerin kapilarini kapatin. Gelecegin yukunu dununkiyle birlestirip BUGüN tasimaya kalkarsaniz yikilirsiniz. Gelecegin kapilarinida tipki gecmisinkiler gibi simsIkI kapatin. Gelecek Bugündür. Yarin yoktur. Insanin kurtulu$ gunu Bugundur. Enerji kaybi, huzursuzluk, gerginlik ve uzuntuler gelecek konusundaendise duyan insanlarda gorulur. O halde bölmelerinizi sImsIkI kapatin ve "Gunlerinizi Kapali Bölmelerde" yasamayi aliskanlik haline getirin...'

---- "Gelecegi du$unmeyin! O kendi ba$inin çaresine bakacaktir.
Bugun size ho$ gelen seyler yarin kötú olabilir!"

-- "hayatini bir kum tanesi olarak gör. Kumsaatinin tepesinde binlerce kum tanecigi vardir. Bunlar saatin ince boynundan yavasca gecerler. Ne yaparsak yapalim, birden fazla kum taneciginin sate zarar vermedenbu ince boyundan gecmesini sagliyamayiz. Bizde bu kum saatine benziyoruz. Her sabah uyandigimizda o gun yapmamiz gereken yuzlerce i$ oldugunu biliriz. Bunlari birer birer yapmazsak tipki kum saatinin boynundan geçenkumlar gibi gunun içinden yavas yavas geçmelerini saglamazsak.. fiziksel ve ruhsal dengemiz bozulur.

--"Belli bir zamanda Bir Tek kum tanesi" "belli bir zamanda bir tek i$"

--Akilli bir insan için her yeni gün yeni bir hayatin ba$langicidir. Dünleri unutmaya ve yarinlari dusunmemeye ogrenmistim.. Her sabahkendime "Bugun yeni bir hayat ba$liyor" diyordum.
-- Unutmayin - Bugun bir daha dogmayacaktir (dante)--

-- Zihin ancak en kötú seyi kabullenmeye hazir oldugunda tam anlamiylahuzura kavusur.

-- EN kotu seyi kabullendigimizde artik kaybedecek bir seyimiz yok demektior.
Buda kazanacak çok seyimizin oldugu anlamina gelir.

-- Doktorlara ba$vuran hastalarin yuzde 70i aslinda korkulardan veuzuntulerden kurtularak kendi kendilerini tedavi edebilir. Bu kisilerin hastalik hastasi oldugunu soyledigimi dusunmeyinhastaliklari korkunc bir di$ agrisi kadar gercek, hatta bundan daha ciddi. Sinir bozuklugu, mide ulseri, kalp rahatiszliklari ve bazi basagrilari ve kimi felc tuerlerinden söz ediyorum....

--Korkular uzuntuye ve endiseye neden olur!--

-- sinirsel sorunlar: sinirlerdeki fiziksel bozukluklardan degil, i$eyaramama duygusu,
korkum endise uzuntu ba$arisizlik ve umutsuzluk gibiduygulardan kaynaklaniyor.

-- Doktorlarin en buyuk hatasi: ruh ve beden ayrilmaz bir buyun olduguhalde, onlarin yalnizca bedeni tedavi etmeye calisip, ruhu ihmaletmeleridir (Plato)

-- Akil hastaliginin nedeni nedir? Bu sorunun yanitini hic kimse tam olarak bilmiyor. Ancak uzuntu ve korkunun önemli faktorler oldugu bir gercek. Di$ dunyanin gerçeklerine bir turlu uyum sagliyamayan, gerilim vebaski altinda ya$ayan ki$iler. Bu dunyayla ili$kierlini kesip kendi içdunyalarina çekilerek sorunlarini çözmeye çalisiyorlar.--

-- üzüntü ve endise en dayanikli insani bile hasta edebilir.

-- üzüntüde damliyan suya benzer, bu damlalar bir sure sonra ki$iyicildirtabilir. --

-- modern kentin karga$asi içinde kendi iç huzurunu saglayabilen ki$i,
sinir hastaliklarina kar$i bagi$iklik kazanmistir.--

-- Insanin bilincli bir çabayla ya$amini güzellestirme konusunda sahipoldugu sinirsiz yetenekten daha cesaret verici bir güc tanimiyorum.Eger bir insan du$lerine dogru güvenle ilerler ve hayatini hayalettigi gibi ya$amak için çaba harcarsa hiç beklemedigi bir zamanda ba$ariya ula$ir. --

-- Gerçekleri kabul et ve uzulmeyi birak. Bununla ilgili birseyler yapmaya calis.
-- insan gerçekleri objektif bir bicimde oraya koyarsa, sorunlarbilginin i$iginda buharla$Ip kaybolur --

-- Gecekleri fark etmek neden bu kadar önemli? cunku gercekleri TAM olarak göremezsek, sorunlarimizi da akillica çözemeyiz. YanlizcaKafamiz Kari$ir.!--

--Uzuntunun temel nedeni --> Kafa kari$ikligi --uzuntulerin cogu ne hakkinda karar vereceklerini tam olarak bilmiyen, ancak yinede bir karar vermeye calisan insanlar tarafindan ya$aniyor.

-- Duygularimizi ve du$uncelerimizi birbirinden ayirmaliyiz --
-- Sorunlari açikca otaya koymak yari yariya çözmek demektir.
-- bir karar verdiginizde bu kararin sonucuyla ilgilenmekten ve bukonuda kafa yormaktan vazgecin --

-- burada tereddut etmemeli, ve geri adim atmamaliyiz. Kendimizdenasla ku$ku duymamaliyiz. Eger kendimizden kusku duyarsaniz bu ku$kudigerlerini beraberinde getirir.
1] gercekleri fark edin
2] gercekleri analiz edin
3] bir karara varin ve bu karari uygulayin

-- plan yapmaniz ve du$unmeniz gereken bir i$le me$gul oldugunuz zamanuzulmeye vakit bulamazsiniz --

-- her duygu digerini kovar --
--bazi seylerden ho$lanmiyoruz ve bunlari kafaya takiyoruz, cunkubunlarin :onemini abartiyoruz.

-- tam dinlenip mutlu olacagimiz sirada uzuntunun gri bulutlaritoplanir ba$imiza. Bo$ kaldigimiz vakitte zihnimiz bir vakuma donusur--
-- Uzuntu korku kiskanclik hirs gibi duygular ilkel bir çaba vedinamik bir enerji ile ortaya cikarlar. Bu dugyular öylesaldirganlardir ki zihnimizdeki butun huzurlu ve mutlu dugyu vedusuncelerin yerini almak isterler.--

-- uzuntu sizi mesgulken rahatsiz etmez. Gunluk islerinizin bitmesini bekler.isleriniz bittiginde hayal gucunuz calismaya baslar ve siz en sacmaolasiliklari dusunur en kucuk seyleri buyutursunuz.Bu durumda zihniniz bozuk bir motora benzer. Hizla calisir, parcalarini yakar; hatta kendisini par;calar.Uzuntuyle ba$ etmenin en iyi olu ; kendinizi yapici bir i$e vermenizdir--
-- Amacsiz geçen gúnler, hic bir i$e yaramadan biterler --
--Uzgun olabilmenin sirri, mutlu olup olmadigini du$unecek kadar vaktesahip olmaktir.O halde bunu du$unmeyin! Hemen i$e koyulun. Mesgul olun! Mesgul kalin! Bu dunyanin en ucuz ve en etkili ilacidir.

-- önem vermemiz hatta unutmamiz gereken kucuk seyler icin kendimiziuzmeyelim.
Unutmayalim : Hayat kucuk olamayacak kadar kisa"--


Dale Carnegie

Keşke

Teypte eski bir Cohen şarkısı: "Yolumu gözleyen bir kadını terk ettim
/ karşılaştık bir süre sonra / 'Gözlerinin feri sönmüş' dedi bana: /
'Aşkım, ne oldu sana?'/ Böyle gerçeği öyleyince / ben de doğru
söylemeye çalıştım ona/ 'Senin güzelliğine ne olduysa' dedim, /
'benim gözlerime de o oldu'.

8 - 10 dizeye sıkışmış hazin bir aşk hikayesi. Buruk; kırılmış
oyuncaklar kadar. Ve yenik; "keşke"li cümleler gibi. Bu sözcüğü kaç
konuşmanızın başına eklemişseniz onca ıskalamışsınızdır hayatı.

Dört mevsimlik bir sene olsa ömür, "keşke", onun güzüne denk gelir.
Hepten vazgeçmek için erkendir, telafi etmek için geç. Mağlubiyetin
takısıdır "keşke". Kaçırılmış fırsatların, bastırılmış duyguların,
harcanmış hayatların, boşa yaşanmış ya da hakkıyla yaşanamamış
yılların, gecikmiş itirafların ağıtıdır. Çarpılıp çıkılmış bir kapıda,
yazılıp yollanmamış bir mektupta, göz yumulmuş bir haksızlıkta, vakit
varken öpülmemiş bir elde, dilin ucuna gelip ertelenmiş bir sözdedir.

Feri sönmüş bir çift gözde ya da yitip gitmiş bir güzelliğin ardından
iç çekişte. "Yolunu gözlemeseydim", "öyle demeseydim", "terk edip
gitmeseydim", "en güzel yıllarımı vermeseydim" diye diye sızlanır
gider.

***

"Keşke"nin panzehiri "iyi ki"dir. İlki ne kadar pısırıksa, ikinci o
denli yiğittir. "Keşke", çoğunlukla bir "ahhöla kopup gelir ciğerden
esefler, hayıflanmalar, yerinmeler sürükler peşinden...

"İyi ki" ise, muzaffer bir "ohhöla büyür; cüretiyle övünür. "Keşke"li
cümlelerde nasıl yaşanmamışlığın, yarım kalmışlığın o ezik tuzu
kuruluğu varsa, "iyi ki"lilerde de göze alabilmişliğin, riske
girebilmişliğin, tadına varabilmişliğin mağrur yaraları kanar. Okulu
hiç kırmamışsınızdır, hiç dokundurtmamışsınızdır kendinize, bir kez
olsun gemileri yakmamışsınızdır. Konuşmanız gerektiğinde susmuş,
koşacağınız zaman durmuş, sarılacağınız yerde kopmuşsunuzdur.

Bir insana, bir işe, bir davaya ömrünüzü adamışsınızdır. O insanın, o
işin, o davanın, bunu hak etmediğini sezmenin hayal kırıklığındadır
"keşke". "Şimdiki aklım olsaydı" dövünmesindedir. Geriye dönüp
baktığınızda, ayıplara, yasaklara, korkulara, tabulara feda
edilmiş, "Ne derler"e kurban verilmiş, son kullanma tarihi geçmiş bir
yığın haz, bilinçaltından el sallar. "Keşke"cilerin hayatı, kasvetli
bir pişmanlıklar mezarlığıdır.

"İyi ki" öyle mi ya! Onda, yara bere içinde de olsa, yana yana, ama
doyasıya yaşamış olmanın iç huzuru ve haklı gururu haykırır.

***
"İyi ki"lerinizi toplayın bugün ve "keşke"lerinizden çıkartın.
Fazlaysa kardasınız demektir. Aldırmayın yüreğinizdeki kramplara,
mahzun hatıralara... Rüzgarlarla koştunuz ya...
"Keşke"leriniz, "iyi ki"lerden çoksa. Telafi için elinizi çabuk tutun.
Tutun ki, yolunuzu gözlerken terk ettiğinizle bir gün yeniden
karşılaştığınızda siz susarken, feri sönen gözleriniz "keşke" diye
nemlenmesin...

Can DÜNDAR

De Tweeling

özet betimleme: fjallraven

1. Dünya Savaşı'nın yaralarını sarmış, artık uslanmış bir çocukmuşcasına sükun içinde görünen 1925 Köln'ünde, anne-babalarının kaybıyla mutlu ve huzurlu yaşamları tökezleyen ve ortada kalan ikiz kızkardeşlerden veremli olanını hali vakti yerinde, kültürlü Hollanda'da yaşayan bir akraba himayesine alır... Sağlıklı olanınıysa bir Alman çiftçi ailesi olan akrabaları çiftlikte çalıştırmak için yanına alırlar...

Hasta olan, Lotte, özenli bir bakımla sağlığına kavuşup sevgi dolu ortamda her imkana sahip olarak narin bir şekilde büyütülürken, diğeri, Anna, acımasız koşullarda, her türlü işe koşturularak, okula gitmesine izin verilmeyerek zorlu bir şekilde yetişir...

Her iki aile de birbirine diş bileyerek himayesinde bulunan kardeşlerin birbirleriyle bağlantı kurmalarını istemez, haberleşmelerine engel olur... Zorlu yılların ardından, kendine yeten güçlü bir genç kız olan Anna kız kardeşiyle iletişim kurmak için her yolu dener...

artık mesafeler, uzaklıklar, sınırlar değildir aralarındaki engel...
2. Dünya Savaşı'nın arefesinde bambaşka engeller onların yollarını gözlemektedir..

****
Sütçü mü getirdi seni?
Kardeşlerine hiç benzemiyorsun.
Bence daha güzelsin.

O kadar çok mektup yazdım ki. Yatağımda oturup...
"Anna neredesin? Anna cevap yaz. Anna, Anna, Anna..."
Ama hiç cevaplamadı. Kafamda onunla konuşuyordum.
Benim sessiz bir çocuk olduğumu düşünürlerdi ama sürekli konuşurdum.

Hiç mektup gelmedi. Nerede oturduğumu biliyor muydu?
Onca zamandır benden alacağı bir mektubu bekledi.

Aradığınız sağlıksız ve zeka özürlü kız benim.
Altı yaşımdan beri okuyup yazabiliyorum.
Amcam yanında domuz gibi çalışmam için evde tuttu.
Senelerce karısının şiddet kullanmasına müsaade etti ve beni dövdü.
Kimse hiç kimse gelip de yazılanların doğru olup olmadığını kontrol etmedi.

Sevgili kardeşim. Bu sana yazdığım ilk mektubum
ama aynı zamanda yüzüncü.
Bunları çarpan bir kalple yazıyorum çünkü,
çok sevgili Anna yakında tekrar görüşeceğimizi
düşünüyorum. Artık seni buldum. Hâlâ hayattasın.

Ne büyük bir sürpriz.
Yüz kere acaba neden yazmıyor diye kendime sordum.
İkimize de yalan söylediler.
Mektubun ancak beş haftada geldi buraya..

Gözlerin!
Babamızın gözleri.


Bir çocuk istiyorum.
Önce erkek, sonra kız ve sonra bir erkek daha.
Veya iki erkek. Birlikte oyunlar oynarlar.
Kızlarla oynamayı pek sevmezler.
Gerçi bir kız için abisinin olması çok iyi olurdu.
Ama önce bir kız da olabilir.
Bilmiyorum. Sen önce ne isterdin?
Erkek mi? Kız mı?
Çok olsun, büyük bir aile istiyorum.
Pazar günleri yürüyüşe çıkarız.
Sen de gelir misin?
Aslında önce bir kız istiyorum.
Nedendir bilmem.
Gerçekten ne istediğimi biliyorum.
İkiz kız evladı.
Daima beraber olacak, ikiz kızkardeşler!

Savaşın verdiği acıları ben de yüreğimde hissedebiliyorum...

En azından bir mezarı varmış.
Auschwitz'de mezarlık yoktu.

O ailen Lotte.
Tanrı aşkına, o senin ikizin.

- Kusura bakma ama kendi hayatımı seninki ile karşılaştırmayacağım.
- Neden peki? Benim üzüntüm seninkinden daha mı değersiz?

"Ruh istekli ama beden zayıf."

De Tweeling
http://www.imdb.com/title/tt0322674

Desem ki

Desem ki...

Desem ki vakitlerden bir Nisan akşamıdır,
Rüzgârların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini,
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını,
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,
Sende tattım yemişlerin cümlesini.
Desem ki sen benim için,
Hava kadar lazım,
Ekmek kadar mübarek,
Su gibi aziz bir şeysin;
Nimettensin, nimettensin!
Desem ki...
İnan bana sevgilim inan,
Evimde şenliksin, bahçemde bahar;
Ve soframda en eski şarap.
Ben sende yaşıyorum,
Sen bende hüküm sürmektesin.
Bırak ben söyleyeyim güzelliğini,
Rüzgârlarla, nehirlerle, kuşlarla beraber.
Günlerden sonra bir gün,
Şayet sesimi farkedemezsen,
Rüzgârların, nehirlerin, kuşların sesinden,
Bil ki ölmüşüm.
Fakat yine üzülme, müsterih ol;
Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini,
Ve neden sonra
Tekrar duyduğun gün sesimi gökkubbede,
Hatırla ki mahşer günüdür
Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum.

CAHİT SITKI TARANCI

F.D.'den ;-)

Aşk ve Zaman

Bir zamanlar, bütün duyguların üzerinde yaşadığı bir ada varmış: mutluluk, üzüntü, bilgi, zenginlik, kibir, aşk ta dahil tüm diğerleri yaşarlarmış.

Bir gün adanın batmakta olduğu, duygulara haber verilmiş. Bunun üzerine hepsi, adayı terk etmek için sandallarını hazırlamışlar. Aşk, adada en sona kalan duygu olmuş. Çünkü, mümkün olan en son ana kadar beklemek istemiş. Ada neredeyse battığı zaman, aşk yardım istemeye karar vermiş.

Zenginlik, çok büyük bir teknenin içinden geçmekteymiş. Aşk;“zenginlik benide yanına alır mısın?” diye sormuş. Zenginlik;” hayır alamam, teknede çok fazla altın ve gümüş var, senin için yer yok” demiş.

Aşk çok güzel bir yelkenin içindeki kibirden yardım istemiş. “-Kibir lütfen bana yardım et” demiş.”- sana yardım edemem aşk, sırılsıklamsın ve yelkenimi mahfedebilirsin” diye cevap vermiş Kibir.

Üzüntü yakınlarındaymış ve Aşk yardım istemiş. “Üzüntü, seninle geleyim” demiş. “Oooff, Aşk o kadar üzgünüm ki, yalnız kalmaya ihtiyacım var” demiş.

Mutlulukta Aşk’ın yanından geçmiş ama o kadar mutluymuş ki, Aşk’ın çağrısını bile duymamış.

Aşk birden bir ses duymuş.”Gel Aşk, seni yanıma alacağım…” demiş. Bu Aşk’tan daha yaşlıca birisiymiş, Aşk o kadar şanslı ve mutlu hissetmiş ki kendini onu yanına alanın kim olduğunu öğrenmeyi akıl edememiş. Yeni bir kara parçasına vardıklarında Aşk’a yardım eden, yoluna devam etmiş. Ona ne kadar borçlu olduğunu farkeden Aşk, Bilgi’ye sormuş:” bana yardım eden kimdi?” Bilgi:” O, Zaman’dı” diye cevap vermiş.

Aşk “Zaman mı, neden bana yardım etti ki” demiş. Bilgi gülümsemiş “Çünkü, sadece Zaman, Aşk’ın ne kadar büyük olduğunu anlayabilir” demiş…

Kuzi, sag ol ;-)

Istanbul hatirasi...

Bir mail..

Sanırım Belçikaya gitmessin :) blog tan anladığım doğruysa tabii..
Ben tr deyim, havalar sıcakmı sıcak! gerçekten çok sıcak ama şikayetim yok.

Bu gün İstanbuldan yeni geldim, üç gündür ordaydım. Hani Dede Efendinin evi falan gezmiştik ya, o günler gibi bir kaç gün İstanbulda geçirmek istedim ..... Tanıştığım kişi İstanbula ilk defa geliyordu. çok hevesli ve meraklı idi.

Neyse geldi Eminönü iskelesinde buluştuk. İskelede ve Babiali yokuşunu çıkarken hep seni hatırladım. Sultanahmet meydanında ve Çevresinde yine öyle... hatırlamakla kalmayıp gerçekten seni çok aradım.

Nedenmi?
Gelen bir sosyete heveslisi budala köylü kızı idi :)))
hani artist olmaya heveslenen genç bir kız gibi..
Ne tarihten, ne maneviyattan, ne de o güzelim tarihi yarımadanın güzelligini özelliğini biliyordu!! Hani İstanbula gittin ne gördün deseler, Boğaza inip denizi görmeyenm, martı sesini duymayan, Sultanahmet minarelerinden gök kubbeyi inleten Ezan sesini duymayan türden biri :((( Sokakta ilerlerken, yüksek binaların katlarını saymakla gününü geçiren biri...

Ve anladımki, bir Gülfem ile bir saat sohbet, bir budalanın yanında ömür boyu dünya turu atmaktan eftaldir... Akşama kadar dilimin dödüğü kadar tarihi yarımadada yer alan eserlerin özelliklerini ve önemini bir öküze anlatmaktansa, Gülfemin o eserlere boş bakışını seyretmek daha faydalidir...

4 yıllık üniversiteyi niye bitiri ve nasıl bitiridi onu merak ediyorum
İşte sen ve senin gibi bir hanımefendi..
koy kendini akıl terazisinin bir kefesine ağırlığını kendin gör..
bana göre fark: Ağrı dağı kadar...

===

yaw ne anlamaz adamsın!!
sen boş binalara bakarmısın hiç...
cumbalı camları gözetlersin sen... :))

Ben onu bloga koyacan diye yazmadım..
bir İstanbul hatırası olarak seninle paylaştım..
sade ve yaşadıklarımı yazdım..
sağı solu kırpmayı beceremeyip, kelletmeyesin :)

2002 mi? Vay bee, gerçekten ne çabuk geçmiş!!

Belcika Tatili

Üç gün kafa dinlemek adina Belçika'ya kacmistik. Belki üstümdeki yorgunlugu atarim diye ama nafile :P Hava pek ic acici degildi, zaman zaman yagmur altinda kaldik, surekli kara bulutlar gezdigi icin bazi resimlerde istedigimiz gibi sen sakrak cikmadi. Ki resimleri zaten telefonlarla cektik.

Antwerpen, Bruksel'den daha guzel geldi bize. Belki lisanini daha iyi anladigimizdan olabilir, ya da bizim insanimiza daha yakin oldugundan, bilemiyecegim. Farkli deneyimler edindik. Mesela Antwerpen'da sinamaya gittik, cift dilde altyazi vardi :P Ustte Fransizca, altta Flamanca. Birkac dakika icinde insan beyni alisiyor ve gereken satiri okuyor. Zaten ikisini de okumaya vaktin yetmedigi icin, otomatikmen ust veya alt satiri seciyorsun.

Sonra Bruksel'de aksama dogru karnimiz acikti, daldik supermarkete. Peynir, ekmek, icecek, salata, bir seyler alip borsa binasinin ust basamaklarina ciktik (borsa kapaliydi) 10-15 yabanci genc oturuyordu farkli farkli basamaklarda. Bizde bi guzel ekmek arasi yapip, bir yandan manzarayi seyredip, bir yandan karnimizi doyurduk.


Fortuna heykeli - Sanat ve Kultur Muzesi, Bruksel

Mozaigin orada resim cekerken, guvenlik gorevlileri gelip, cekmemizin yasak oldugunu soyledi. Halbuki muzelerde cogunluk serbest resim cekme (bazi yerlerde flas yasak o kadar). Uyuz insanlar ne olacak. Maalesef fazla vaktimiz yoktu, 2 saat icinde bircok yerini goremeden, daha dogrusu antik caglarda uzunca dolasirken, muzenin baska enterasan yerlerini cabuk cabuk gecmek zorunda kaldik. Ilk defa "mumya" gorduk. Insan ilk gordugunde urperiyor resmen. Cok farkli bir kompozisyon icinde sergilemisler. Odaya ilk girdiginizde goze carpan mumya ve 2 tabutu oluyor. Resim cekecektik ama resimden cok farkli yakindan gormek. Muzenin baska bir kolunda Asya kulturu vardi. Kore, Cin, Hint ve Japon tarihine ait eserler. Fazla vaktimiz kalmadigi icin cabuk gezmek zorunda kaldik oralari.



Park van Brussel, Kraliyet parki
(Shecky aslanin sirtina binmis)

Merkezden Kunstberg sokaginin basamaklarini adim adim tirmanirken, ilk goze batan Kraliyet Kutuphanesi oluyor. Orada sevgili guvenlik gorevlisiyle biraz bozustuk, adam bizi icerde istemedi resmen, vay irkci vay :P Nereye gidiyorsunuz dedi flamanca, sergiye gidiyoruz dedim (ki Avrupa Birligine ait ufak bir sergi varmis), anlamamazliktan geldi, ingilizce nereye gidiyorsunuz dedi, "exhabition" dedim, kelimeyi anlamadi, hiyar bu sefer Fransizca konusmaya basladi. Sen misin oyle diyen.. Bende Hollandaca sert bir tavirlar disarda yazan sergiye geldigimizi soyledim XD, adam bu seferde tamam ilerde solda dedi, ama baska bir yere giremezsiniz dedi. Sanki pek merakliydik, hic kitap gormedikte :P

Kunstberg'in (sanat dagi) zirvesine geldiginizde muze merkezine gelmis oluyorsunuz. Guzel sanatlar, yeni sanatlar, Kraliyet sarayi, parki, Nato sarayi falan dolu cevresi.


Meir - Antwerpen
Carsinin ortasinda bir el ve basparmagin ucunda bir Shecky.

Meir, Antwerpen'in alisveris merkezinin bulungudu sokak. Araba girmeyen genis cadde seckin ve guzel markalarin bulundugu, insanin rahat rahat alisveris yapabilecegi bir sokak. Daha sonrasinda pazar meydanina kadar uzaniyor.


Kraliyet Sarayi, Bruksel
Eger bayrak dalgalaniyorsa, kral is basinda anlamina geliyormus.
Acaba zile bassaydik, kralla gorusebilirmiydik? :Pp


Atomium - Bruksel
Atomium icinde sergilenmis mini cooperlar.

103 metre yuksekliginde olan Atomium, 1958 yilinda Bruksele yapilmis. Belcika o zamanlar 9 eyaletten olusuyormus (simdilerde 10). Bunu simgelemek icin demir elementi secilmis. Demir 9 atomdan olusur. Yuruyen merdivenlerle icerisinde gezebiliyorsunuz, En ust atoma ulasmak icin, alt kattan asansorle yukariya cikiliyor. Sehiri ayaklarinizin altina alan enfes bir manzara, tabii hava guzel oldugunda.

Belcika'ya onceleride gittigim icin yabanci bir yer olmamasina ragmen, bu sefer biraz daha derinden gezip, tanima sansi bulduk. Blogu resimlerle doldurmamak icin picassa'ya yukledim, iyi seyirler efenim ;-)

Belcika resimleri

Slayt gösterisi tavsiye edilir

Uzaktaki Anılar

Seni senelerdir tanıyorum.
Hiçbir zaman gelip de selam veren ilk sen olmadın.

Einstein evreni ne kadar çok incelediyse,
o denli bir gücün var olduğuna inanmıştı.

Bana aşık olmayacağına söz vermelisin.

Istırap olmadıkça, merhamet de olmaz.

Nasıl böyle yerleri görüp de böyle anları yaşayıp,
hâlâ inançsız olabiliyorsun?

Aynı rüzgar gibi. Göremiyorum ama hissedebiliyorum.
Mucize ve güzellik neşe ve sevgi hissediyorum.

Seninle olamamaktan korkuyorum.

Tatlım, eğer seni çok yakınımda tuttuysam,
yanımda daha uzun süre kalmanı istediğimdendir.

Biliyorsun, anneni kaybettiğimde kalbimin
bir daha asla açılmayacağını düşünmüştüm.

"Arkadaş nedir?"
"Tek bir ruhun, iki beden içinde yaşaması. Aristo."

Bugün ne anladım, biliyor musun?
Belki Tanrı benim kendime planladığımdan,
daha fazlasını düşünmüş benim için.

Sen benim meleğimsin.

Jamie benim hayatımı kurtardı.
Bana her şeyi öğretti.
Hayat hakkında, ümit hakkında
ve önümdeki uzun yolculuk hakkında.

Onu her zaman özleyeceğim.
Fakat bizim aşkımız rüzgar gibi.
Göremiyorum, ama hissedebiliyorum.


"Sevgi her zaman sabırlı ve candandır. Asla kıskanç değildir."
"Sevgi asla kendini beğenmiş ya da kibirli değildir."
"Asla kaba ve bencil değildir. Saldırgan ve kızgın değildir."
"Her zaman bağışlamaya, güvenmeye, ümit etmeye hazır
ve başa gelen her şeye tahammül eder."
"Sevgi, başka insanların günahlarından
zevk almaz fakat hakikati sever."




A Walk to Remember
Uzaktaki Anılar

*****

When I was seventeen, my life changed forever... I'm fifty-seven years old, but now I remember everything from that year, down to the smallest details. I relieve that year ofthen in my mind, bringing it back to life, and I reallize that when I do, I always feel a strange combinition of sadness and joy. There are moments when I wish I could roll back the clock and take all the sadness away, but I have the feeling that if I did, the joy would be gone as well. So I take the memories as they come, accepting them all, letting them guide me whenever I can...
***
It is now forty years later, and I can still remember everything from that day. I may be older and wiser, I may have lived another life since then, but I know that when my time eventually comes, the memories of that day will be the final images that float through my mind. I still love her, you see, and I've never removed my ring. In all these years I've never felt the desire to do so...

Nicolas Sparks

Baris'a..

Islak Islak

Gecenin nemi mi düşmüş gözlerine?
Ne olur ıslak ıslak bakma öyle
Saçını dök sineme derdini söyle
Yeter ki ıslak ıslak bakma öyle
Sürerim buluttan tarlaları
Yağmurlar ekerim göğün göğsüne
Güneşte demlerim senin çayını
Yüreğimden süzer öyle veririm
Ben feleğin şu çarkına çomak sokarım
Ben feleğin tekerine çomak sokarım
Yeter ki ıslak ıslak bakma öyle

Gözlerin

Gözlerin boşluğa dalıp gider
Sahipsiz bakışların benim olsun isterim
Sırlarım açıdan ağlar örer
Kendi kayboluşlarım sende dursun isterim

Ağladım senin için ilk defa
Elimde parçalanmış bir hayat var aslında
Hapsoldum söylediğim yalanlara
Çıkışlar hep kapanmış, ruhumda sokaklarda

Sırlarım açıdan ağlar örer
Kendi kayboluşlarım sende dursun isterim

Ağladım senin için ilk defa
Elimde parçalanmış bir hayat var aslında
Hapsoldum söylediğim yalanlara
Çıkışlar hep kapanmış, ruhumda sokaklarda

B-day

Mutlu yillar banaaa :Ppppp

YeeeeeYy...

tekeningen uit '91

1991 yilindan kalma kara kalem calismam..
Brugklas dus. Hey gidi gunler hey..

Düt düt :Pp

Fruba opening song

Ben çok mutluydum, sense içimdeki buzları eriten
bir tatlılıkla gülümsüyordun

Bahara daha çok var, bu buz kesmiş toprağın içinde,
Filizleneceğim zamanı bekliyorum

Bugün acı verici olsa,
Ve dünün yaraları hala üzerimizde olsa da,
Yine de kalbimi özgür bırakıp,
yoluma devam etmek istiyorum

Yeniden doğamam
Yine de hayat devam ederken
olup biteni değiştirebilirim,
Bu yüzden hep birlikte olalım

Sadece bana tebessüm et ve o parmaklarınla dokun bana
Bu alçakgönüllü arzum bana ebedi bir mutluluk verir

Her şeyin mütevazı olmasını istiyorum
Hadi birlikte Hazin Kederler denizini aşalım

Bugün acı verici olsa da,
Gün gelecek bunlar tatlı birer anı olacak,
Yeter ki olup biten her şeyi kalbine bırak

Burada yaşamamızın manasını
anlamaya başlıyorum
Bu, bu hayata gelmenin zevkidir
Hadi, her daim birlikte olalım

Bugün acı verici olsa da,
Gün gelecek bunlar tatlı birer anı olacak,
Yeter ki olup biten her şeyi kalbine bırak

Burada yaşamamızın manasını
anlamaya başlıyorum
Bu, bu hayata gelmenin zevkidir
Hadi, her daim birlikte olalım

ürkeksincap'a ceviri icin tesekkurler!

Bahcemiz

Eski ve yeni resimlerle bahcemiz..
Bazilari benim, bazilari Seher'in..
(simdi neden benim adimi yazmadin diye kizar yoksa :P)


Ugur böcegimiz..


Kelebegimiz..


Marulumuz..


Elma agacimiz..


Bögürtlenlerimiz..


Dut agacimiz..


Brokolimiz..


Güllerimiz ..